Για τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Ιλίου για το Πάρκο Τρίτση

Άλλο ένα επεισόδιο στο σίριαλ του αποπροσανατολισμού από τις πραγματικές ανάγκες του Πάρκου Τρίτση παίχτηκε την Τρίτη 20 Οκτώβρη στην έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ιλίου.

Η Δημοτική Αρχή ενημέρωσε το Δημοτικό Συμβούλιο πως θα αναστείλει την συμμετοχή του Δήμου στο Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης του πάρκου, ύστερα από την απόφαση του Φορέα να παραχωρηθούν στο Δήμο Ιλίου οι αθλητικές εγκαταστάσεις, ενώ το αίτημα του Δήμου ήταν να παραχωρηθούν και μια σειρά άλλοι χώροι όπως οι θέσεις στάθμευσης, το «Πράσινο Σημείο», το αμαξοστάσιο κλπ.

Στη συζήτηση που ακολούθησε, η «Λαϊκή Συσπείρωση Ιλίου» αποκάλυψε τον αποπροσανατολισμό και ανέδειξε την ουσία του ζητήματος.

Αποκάλυψε πως η κίνηση της Δημοτικής Αρχής δεν έχει να κάνει κυρίως με μια αγωνία για την ανεμπόδιστη λειτουργία των αθλητικών εγκαταστάσεων του Δήμου - που αναμφίβολα είναι ζητούμενο όπως επίσης και η αναβάθμιση τους - αλλά είναι ενταγμένη στην αντιπαράθεση που υπάρχει εδώ και χρόνια ανάμεσα στο Δήμο Ιλίου, το Δήμο Αγίων Αναργύρων - Καματερού και τον Φορέα Διαχείρισης για το καθεστώς ιδιοκτησίας και χρήσης εκτάσεων και υποδομών εντός των ορίων του Πάρκου. Μια αντιπαράθεση που δεν έχει καμιά σχέση με την ανάγκη του λαού του Ιλίου και της γύρω περιοχής να απολαμβάνει ελεύθερα και δωρεάν έναν αναβαθμισμένο τεράστιο πνεύμονα πρασίνου. Μια αντιπαράθεση που αφήνει στο απυρόβλητο τις ευθύνες των κυβερνήσεων και των περιφερειακών αρχών διαχρονικά που δεν έχουν εξασφαλίσει σταθερή και επαρκή κρατική χρηματοδότηση και επαρκές προσωπικό για τη λειτουργία, συντήρηση και φύλαξη του πάρκου. Για όλα αυτά κουβέντα ο κ. Δήμαρχος. Τι να πει άλλωστε όταν ο ίδιος έβγαινε τα προηγούμενα χρόνια στα κανάλια και ζητούσε από την τότε κυβέρνηση να του δώσουν το πάρκο χωρίς χρηματοδότηση και χωρίς προσωπικό!

Η κουβέντα για το ποιος θα έχει την ευθύνη για το πάρκο δεν μπορεί να αποκοπεί από την πολιτική που ασκείται και δεν απαντάει από μόνη της στα προβλήματα και στις ανάγκες. Το κύριο ζήτημα είναι το σύνολο των χώρων και των υποδομών της έκτασης του πάρκου να αναβαθμιστούν και να διατεθούν για τις ανάγκες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας με ελεύθερη και δωρεάν χρήση, χωρίς επιμέρους οριοθετήσεις και περιορισμούς.

Το πάρκο δημιουργήθηκε και περιφρουρήθηκε χάρη στους αγώνες του λαού της περιοχής. Ο αγώνας αυτός είναι ανάγκη να ενταθεί και να έχει στο επίκεντρο του τη διεκδίκηση:

- Σταθερής, επαρκούς και αποκλειστικής χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.

- Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για τις ανάγκες λειτουργίας, συντήρησης και φύλαξης του πάρκου.

- Ελεύθερης και δωρεάν χρήσης του πάρκου για το λαό της περιοχής.

- Να σταματήσει η δράση ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ και κάθε κουβέντα για εμπορευματοποίηση.

- Ολοκληρωμένου σχεδίου πυροπροστασίας.

Με βάση τα παραπάνω, η Λαϊκή Συσπείρωση Ιλίου απείχε από την ψηφοφορία πάνω σε ψήφισμα που έφερε μάλιστα απροειδοποίητα και την τελευταία στιγμή η Δημοτική Αρχή, ψήφισμα εναρμονισμένο με τη συνολική της αποπροσανατολιστική της λογική.